Η αλληγορία σε κάθε της μορφή είναι ένας τρόπος έκφρασης του ανέκφραστου, εκείνου που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Ο Χυμικός Γάμος είναι μια αλληγορική έκφραση του μυστηρίου της αναγέννησης και της αληθινής σημασίας της επιστήμης της αλχημείας...

Ο Χυμικός Γάμος του Christian Rosenkreutz εν έτει 1459
Σχόλια: Margaret Bennel, Isabel Wyatt
Εσωτερική Φιλοσοφία
Τίτλος Πρωτότυπου: The Chymical Wedding of Christian Rosenkreutz
Μετάφραση: Θεόδωρος Σιαφαρίκας
Επιμέλεια κειμένου: Τέρη Αναστασίου
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Λίλυ Γκορτσοπούλου
1η έκδοση 1989 – Εκδόσεις Ιάμβλιχος
2η έκδοση 2013 (εμπλουτισμένη) – Εκδόσεις Ιάμβλιχος

Η αλληγορία σε κάθε της μορφή είναι ένας τρόπος έκφρασης του ανέκφραστου, εκείνου που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Ο Χυμικός Γάμος είναι μια αλληγορική έκφραση του μυστηρίου της αναγέννησης και της αληθινής σημασίας της επιστήμης της αλχημείας. Μια επιστήμη που μπορεί να σχετίστηκε με την αναζήτηση της φιλοσοφικής λίθου για την παρασκευή χρυσού, αλλά στην ουσία συνδέεται με την εσωτερική διαδικασία που λαμβάνει χώρα για τον εξευγενισμό της ανθρώπινης φύσης.
Σύμβολα άφθαρτα, αιώνια. Εικόνες που έχουν τη δύναμη να μεταβάλλουν την εσωτερική μας ύπαρξη, να διδάξουν και να προβληματίσουν. Αρχέτυπα που έχουν τη δύναμη να μετουσιώσουν απελευθερώνοντας το πραγματικό δυναμικό της ανθρώπινης ψυχής.
Μυστήρια και αποκαλύψεις εναλλάσσονται στο ταξίδι του Κρίστιαν Ροζενκρόιτς, κάποιο Πάσχα, σε ένα θαυματουργό κάστρο, όπου η θυσία και η οδύνη μεταμορφώνονται σε ανάσταση και χαρά. Ένα ταξίδι με οδηγό την ψυχή και την εσωτερική διαίσθηση, την ανάγκη για αναζήτηση και εμβάθυνση στα μυστήρια της ζωής.
Η λέξη "Χυμικός" επιλέχθηκε με αυτή τη γραφή σαν ακριβής μετάφραση της αγγλικής "Chymical". Στα ελληνικά αντιπροσωπεύει την έννοια αλχημεία και αναφέρεται σε αυτήν την γραφή από τον Πλούταρχο. Ο ακαδημαϊκός Μ. Στεφανίδης υποστήριξε πως η λέξη "χημεία" προέρχεται από τη ρίζα "χύμα" και όχι από την αραβική ονομασία "χεμ". Κατά τους παλαιότερους χρόνους η λέξη "χυμευτική" υποδήλωνε την τέχνη των Ελλήνων, Αιγυπτίων, καθώς και των Βυζαντινών στην παρασκευή χρυσού, δηλαδή στην Αλχημεία.

Κρίστιαν Ροζενκρόιτς
Ένα πρόσωπο του οποίου η ιστορική ύπαρξη γίνεται αποδεκτή από τους συγγραφείς με βάση τα μανιφέστα των Ροδόσταυρων και κυρίως τη Fama και την Confessio Fraternitatis.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ροζενκρόιτς γεννήθηκε το 1384 και ήταν γόνος ευγενικής μα φτωχής γερμανικής οικογένειας η οποία, εξαιτίας της οικονομικής της κατάστασης, αναγκάστηκε να τον κλείσει σε μοναστήρι.

Μόλις έφτασε στην ηλικία των δέκα έξι χρόνων, αποφάσισε να ταξιδέψει στους Αγίους Τόπους και γι' αυτό έφυγε με τον αδελφό του, ο οποίος όμως πέθανε καθ' οδόν στην Κύπρο. Λέγεται πως και του ιδίου η ασθενική κράση τον ανάγκασε να σταματήσει στην περιοχή Damas ή Damcar -προφανώς τη Δαμασκό- όπου μυήθηκε από τους σοφούς, ανακαλύπτοντας τον Χριστό στα μυστικά της φύσης. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που έπαψε να τον απασχολεί η Ιερουσαλήμ και αφοσιώθηκε στην επιστήμη που του δίδαξαν οι Άραβες, σπουδάζοντας παράλληλα φυσικές και μαθηματικές επιστήμες.

Αργότερα πέρασε στην Αίγυπτο, όπου μελέτησε Βοτανική και Ζωολογία. Τελικά οι Άραβες τον έστειλαν στην πόλη Φεζ, όπου του δίδαξαν τα μυστικά της Καββάλα. Μετά από διαμονή δύο χρόνων, ο Ροζενκρόιτς εγκατέλειψε την Φεζ και πέρασε στην Ισπανία, ελπίζοντας πως οι σοφοί της Ευρώπης θα συμμερίζονταν τον ενθουσιασμό του για το καινούριο που έφερνε. Εκείνοι όμως αδιαφόρησαν και μετά από διάφορες περιπλανήσεις σε άλλες χώρες επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου άρχισε να επεξεργάζεται και να διαμορφώνει τη διδασκαλία που είχε ενστερνιστεί όλα αυτά τα χρόνια. Αφού δύσκολα έβρισκε ανθρώπους που να θέλουν να βαδίσουν αυτό το μονοπάτι, τελικά μαζί με άλλους τρεις που προέρχονταν από το μοναστήρι που πέρασε τα παιδικά του χρόνια, ίδρυσε την Αδελφότητα του Ρόδου και του Σταυρού, που έμελλε να θέσει την σφραγίδα της στην εσωτερική πορεία της Ευρώπης. Έχοντας ήδη δημιουργηθεί πολυάριθμοι μύθοι γύρω από το τη ζωή του, λέγεται πως εγκατέλειψε τη φυσική μορφή το 1484 αφήνοντας σημαντικό απόκρυφο έργο.