Ο Νόμος των Αντίθετων, ο Νόμος του Ρυθμού και της Ζωής, ο Ήχος, το Χρώμα, αλλά και η Μορφή είναι αποτέλεσμα δόνησης. Ολόκληρο το Σύμπαν είναι μια δόνηση, την οποία ο Πυθαγόρας αποκαλούσε «Μουσική των Σφαιρών». Η δόνηση είναι που εξασκεί τις απαραίτητες

Μετάφραση: Λύσανδρος Μυγιάκης

Ο Νόμος των Αντίθετων, ο Νόμος του Ρυθμού και της Ζωής, ο Ήχος, το Χρώμα, αλλά και η Μορφή είναι αποτέλεσμα δόνησης. Ολόκληρο το Σύμπαν είναι μια δόνηση, την οποία ο Πυθαγόρας αποκαλούσε «Μουσική των Σφαιρών». Η δόνηση είναι που εξασκεί τις απαραίτητες δυνάμεις συνοχής για τη συντήρηση όλης της Εκδήλωσης. Η κατανόηση αυτής της υψηλής επιστήμης των δονήσεων οδηγεί στην ουσιαστική συνειδητοποίηση της δομής των πάντων και ωθεί την ανθρώπινη ύπαρξη να ακολουθήσει την πορεία της σαν μέρος μιας ενιαίας εξελικτικής διαδικασίας.

Σημείωμα του εκδότη:

Πρωταρχικό χαρακτηριστικό ολόκληρης της Δημιουργίας είναι η κίνηση. Τίποτε δε μένει αδρανές στο Σύμπαν. Τα πάντα κινούνται. Δίχως κίνηση, ολόκληρο το εκδηλωμένο οικοδόμημα θα κατέρρεε.

Στην κίνηση βρίσκεται η ουσία της ύπαρξης και της μορφής· στην κίνηση που δεν είναι τίποτε άλλο παρά δόνηση. Μία δόνηση που εκφράζεται σε διάφορες συχνότητες μέσω μιας απέραντης δονητικής κλίμακας. Ολόκληρο το Σύμπαν είναι αποτέλεσμα δόνησης και οι διάφορες μορφές του προέρχονται από τις διαφορετικές συχνότητες. Από τα πλέον παχυλά επίπεδα, μέχρι τα πιο λεπτεπίλεπτα και αόρατα, επιδρά μια δύναμη συνοχής που κρατά συνεκτικά τα πράγματα μέσω μιας δονητικής συχνότητας.

Ακολουθώντας το Ερμητικό αξίωμα «όπως επάνω έτσι και κάτω», ο Α. S. Raleigh αναλύει τη θεμελιώδη μοριακή και ατομική δομή, τεκμηριώνει τους συμπαντικούς νόμους του Ρυθμού και της Ζωής, επεξηγεί το Νόμο των Αντίθετων, προσεγγίζει την Πυθαγόρεια ιδέα της Μουσικής των Σφαιρών και μας οδηγεί στη σύλληψη άλλων διαστάσεων πέρα από τις ήδη γνωστές.

Η αντίληψη πως καθετί που βλέπουμε, ακούμε και αισθανόμαστε δεν είναι παρά μία δόνηση, μας δίνει μια νέα διάσταση στην αντίληψη των πραγμάτων και ουσιαστικά παρέχει το κλειδί εισόδου της συνείδησης σε ευρύτερους κόσμους.

Αρχικά, τούτη η διδασκαλία των δονήσεων δόθηκε σε μαθήματα για τα μέλη της «Λευκής Αδελφότητας», που είχε ιδρύσει στην Αμερική ο Raleigh, αλλά αργότερα συγκεντρώθηκαν σε μορφή βιβλίου και δημοσιεύθηκαν.

Αθήνα, 1992

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Κεφάλαιο I: Ο Νόμος της Κίνησης δείχνει πως όλες οι υλικές μορφές είναι απλά το αποτέλεσμα ορισμένων συχνοτήτων κίνησης στον αιθέρα και πως ακόμη και οι ενέργειες και οι δυνάμεις της φύσης είναι απλά το προϊόν ορισμένων συχνοτήτων της κίνησης. Επομένως, ολόκληρο το πεδίο της δόνησης παίρνει τη μορφή μιας ακριβούς επιστήμης.

Κεφάλαιο II: Ο Νόμος των Αντίθετων παρουσιάζει την ηλεκτρομαγνητική πολικότητα όλων των πραγμάτων στη φύση ως αιτία της διαφοροποίησής τους. Έτσι παρέχεται το κλειδί θεώρησης αφ' εαυτών των πραγμάτων στο επίπεδο του αφηρημένου και όχι απλά στο σχετικό και στο συγκεκριμένο.

Κεφάλαιο III: Ο Νόμος της Ισορροπίας εκφράζει την τέλεια ισορροπία όλων των πραγμάτων, όταν τα ζεύγη των αντιθέτων αλληλοεξισορροπούνται. Έτσι επιδεικνύεται η λειτουργία του νόμου της Αντιστάθμισης σε ολόκληρη τη φύση.

Κεφάλαιο IV: Ο Νόμος του Ρυθμού που δείχνει πως όλες οι αντίθετες αρχές είναι απλά οι θετικοί και αρνητικοί πόλοι του ίδιου πράγματος.

Κεφάλαιο V: Η Μουσική των Σφαιρών παρουσιάζεται ως ένα γεγονός στη φύση, καθώς και η σχέση της με την Αστρονομία και τη δόνηση.

Κεφάλαιο VI: Ο Ρυθμός της Ζωής εκφράζει τη φύση της ζωής και δίνει μια ανάλυση του Ρυθμού που απολήγει σε Ζωή.

Κεφάλαιο VII: Ο Ρυθμός του Νου εκφράζει τη φύση του νου και του ρυθμού που εκδηλώνεται σαν νους. Εξετάζεται η καταγωγή των διαφόρων ιδιοτήτων και η αιτία των διαφόρων λειτουργικών περιοχών του εγκέφαλου, καθώς και η γένεση της σκέψης.

Κεφάλαιο VIII: Ο Βασικός Τόνος δείχνει ότι η οργάνωση και ακεραιότητα όλων των σωμάτων οφείλεται στην αρμονική συνεργασία των δονητικών δυνάμεων που τα συνιστούν. Στην πραγματικότητα, η ίδια η βαρύτητα καταδεικνύεται πως είναι απλά θέμα Βασικού Τόνου, που εφαρμόζεται στη μοριακή δόνηση.

Κεφάλαιο IX: Το Εσωτερικό Νόημα του Χρώματος δείχνει ότι το χρώμα οποιουδήποτε αντικείμενου οφείλεται αποκλειστικά στη συχνότητα δόνησης των συνιστώντων αυτό ατόμων. Επίσης, αναλύεται η σημασία όλων των αυρικών χρωμάτων επάνω στις ίδιες αρχές.

Κεφάλαιο X: Η Οικοδόμηση του Κόσμου. Εδώ καταδεικνύεται αδιαμφισβήτητα ότι όλες οι μορφές είναι απλά αποτέλεσμα ορισμένων συχνοτήτων δόνησης και επομένως ότι ο Κόσμος δημιουργήθηκε μέσω της δόνησης.

Κεφάλαιο XI: Η Τέταρτη Διάσταση του Χώρου. Εδώ γίνεται μια αναλυτική συζήτηση της Τέταρτης Διάστασης.

Κεφάλαιο XII: Η Πέμπτη Διάσταση του Χώρου. Σε αυτό το Κεφάλαιο η αρχή της δόνησης εκτείνεται στη συζήτηση της Πέμπτης Διάστασης του Χώρου και σε μία έσχατη επιστήμη πεμπτοδιαστασιακής φύσης, που στηρίζεται σε αυτήν.