Οι Συμβολικοί Βαθμοί. Η Στοά της Τελειοποιήσεως.

Τίτλος πρωτοτύπου:Morals and Dogma
Απόδοση απο την Αγγλική: Ευάγγελος Ι. Μουρίκης
Επιμέλεια: Θοδωρής Καφετζόπουλος

''Για την ανεύρεση του Απολεσθέντος Λόγου κατέφυγα χωρίς κανένα δισταγμό στα φώτα των πλέον μορφωμένων αδελφών μου. Οι μεν, όπως ο Joseph Silbermann και ο Hubert, υπεύθυνος της Ενωτικής Αλύσου, με τις προφορικές τους διδασκαλίες ανύψωσαν τους διαλογισμούς μου, ενώ ο Ραγκόν, ο Ελιφάς Λευί, ο Άλμπερτ Πάικ και ο Γκαίτε, με δίδαξαν με τα γραπτά τους. Όλα τα Τεκτονικά συστήματα του 18ου αιώνα συγχωνεύονται τελικά στους 30 βαθμούς τους οποίους ο Σκωτικός Τύπος προσθέτει ενώπιον της πρωταρχικής τριάδος. Από ιστορική άποψη αυτό παρουσιάζει ένα αναμφισβήτητο ενδιαφέρον. Εξάλλου απέκτησε διεθνώς μία ιδιαίτερη σημασία, εφ' όσον τα Ύπατα Συμβούλια πραγματώνουν στον δικό τους τομέα την τεκτονική καθολικότητα, η οποία συνιστά και το σημείο τριβής του Κυανού Τεκτονισμού. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ανάμεσα στους υψηλόβαθμους Τέκτονες που είχαν μία ευρεία πολυμάθεια, πως πάσχισαν να προσφέρουν το καλύτερο δυνατόν απόσταγμα σε βαθμούς που δεν είχαν ακόμα δημιουργηθεί. Σχετικά με το θέμα αυτό, είναι δίκαιο να αποτιμήσουμε φόρο τιμής στην μνήμη του αδελφού Άλμπερτ Πάικ, ο οποίος υπήρξε ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του Υπάτου Συμβουλίου της Νοτίου δικαιοδοσίας των Η.Π.Α. από το 1859 έως και το 1891. Όντας ταλαντούχος συγγραφέας, ο Πάικ θέλησε να πνευματοποιήσει τον Σκωτικό τύπο, συνδέοντας τον κάθε βαθμό με μία βαθειά μυητική διδασκαλία, η οποία αναπτύσσεται σε ένα λαμπρό έργο που φέρει τον τίτλο: Morals and Dogma''.

Αποσπάσματα από το ''Βιβλίο του Τέκτονος Διδασκάλου'' του Oswald Wirth.

Σάς παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα του βιβλίου:

... Για τον Πάικ ο Τεκτονισμός είναι συνυφασμένος με την ευρεία μόρφωση. Όντας λάτρης του Πλάτωνος ακολουθεί την Πλατωνική φιλοσοφία, όσον αφορά την ατραπό που οφείλει να βαδίσει ο άνθρωπος, ώστε να αποκτήσει την αθανασία ή το υπέρτατο αγαθό. Διευκρινίζει: «Ο ευγενέστερος σκοπός της ζωής και το λαμπρότερο καθήκον του ανθρώπου, είναι μία ακατάπαυστη και σθεναρή προσπάθεια, που αφορά την επίγνωση και απόκτηση κυριαρχίας επάνω σε κάθε πνευματικό και θείο στοιχείο που βρίσκεται εντός του, υπερβαίνοντας τα υλικά και αισθησιακά στοιχεία».
Αυτός είναι και ο βασικός τόνος όλων του των έργων.
Όραμά του ήταν να εφαρμοσθεί στην πράξη ένα ιδεώδες που να πλησιάζει την «Πολιτεία» του Πλάτωνος και την «Νέα Ατλαντίδα» του Φραγκίσκου Βάκωνος (Francis Bacon) κάτι που γίνεται εμφανές στο έργο του, επειδή πίστευε στην ριζική αναμόρφωση του ανθρωπίνου γένους. Μελέτησε τις διδασκαλίες των Περσών και των Ινδουιστών μεταφράζοντας την Ριγκ-Βέδα και την Ζεντ-Αβέστα. Άφησε ως κληρονομιά 15 χειρόγραφους τόμους με μεταφράσεις και σχόλια αυτών των ιερών βιβλίων των Αρύων (Aryans). Οι γνώσεις που είχε, όσον αφορά τον Εσωτερισμό, ήταν τόσο μεγάλες, ώστε τον αποκαλούσαν Αλβέρτο τον Μέγα (Albertus Magnus), ενώ για την ποιητική του δεινότητα, ονομάσθηκε Όμηρος της Αμερικής. Άλλα προσωνύμιά του ήταν ο Διδάσκαλος Τέκτων, ο Αυθεντικός Διδάσκαλος των Μυστηρίων, ο Ζωροάστρης της νέας Ασίας (Αμερικής) κ.λ.π.. Όμως, πέραν του ενθουσιασμού και της αγάπης των συγχρόνων του, ο κυριώτερος τιμητικός τίτλος που έφερε ήταν «ο Πλάτων του Τεκτονισμού». Η φιλομάθειά του ήταν τόση, ώστε αποφάσισε να μάθει τα Σανσκριτικά αφού υπερέβη την ηλικία των 70 ετών. Τα γραπτά του είναι κατά μεγάλο μέρος αδημοσίευτα και φυλάσσονται από το Ύπατο Συμβούλιο των Η.Π.Α., θεωρούνται δε η σημαντικότερη ερευνητική συλλογή που έχει γίνει πότε για τον Τεκτονισμό...

... Πέραν όμως των προηγουμένων, ο Πάικ, εντός του Τεκτονικού συμβολισμού, συναισθάνεται κάτι βαθύτερο της ηθικής και των άλλων αρετών. Δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε στην εμβάθυνση που έχει κάνει στα έργα ενός άλλου μεγάλου Μύστη, του Ελιφάς Λευί. Θεωρώντας όμως ότι οι αρχαίες Μυστηριακές Σχολές υπήρξαν τα πρότυπα του Τεκτονισμού, υπογραμμίζει: «Είναι σίγουρο πως εντός των αρχαίων Μυστηρίων υπήρξε ένα σημείο το οποίο θεωρήθηκε από μεγάλες διάνοιες, όπως αυτές του Ηροδότου, του Πλουτάρχου και του Κικέρωνος, ως σημείο ανεκτίμητης αξίας. Οι ιερείς της αρχαίας Αιγύπτου ήσαν ικανοί να τελέσουν ορισμένα από τα θαύματα που πραγματοποιούσε ο Μωυσής. Η Επιστήμη των Ιεροφαντών των Μυστηρίων προκαλούσε αποτελέσματα τέτοιου είδους, που στον αμύητο έμοιαζαν μυστηριώδη και υπερφυσικά».
Ο Πάικ παροτρύνει τους Αδδ:. που επιθυμούν να εμβαθύνουν στον Τεκτονισμό, να ανακαλύψουν για μία επιπλέον φορά, αυτές τις -ενδεδυμένες με την μορφή των Μυστηρίων- μεγάλες αλήθειες, ασκώντας μία κατανόηση μέσω της οποίας ο άνθρωπος θα καταστεί Μύστης, όχι μόνο τυπικώς, αλλά με την εξάσκηση των υπερβατικών του δυνάμεων.
Διαπερνώντας με τους προφητικούς του οφθαλμούς το πέπλο του μέλλοντος, ονειρεύτηκε από κοινού με τον Πλάτωνα και τον Βάκωνα (Bacon), έναν κόσμο που κυβερνάται από την σοφία και επιστρέφει στην εποχή του Χρυσού Ανθρωπίνου γένους της Θεογονίας του Ησιόδου. «Είθε η Απόλυτη Επιστήμη και η Ύψιστη Λογική να γίνουν οι επίσημες χορηγίες των Αρχηγών του κόσμου. Είθε η Ιερατική Τέχνη και η Βασιλική Τέχνη να παραδώσουν εκ νέου το διπλό σκήπτρο των αρχαίων μυήσεων και, τότε, ο κόσμος θα εξέλθει για άλλη μια φορά μέσα από το χάος»...

... Για να μπορέσει η ανθρωπότητα να φθάσει το ιδεώδες της Μυήσεως θα πρέπει να έχει επιλύσει τα πολιτειακά και εργασιακά της προβλήματα. Η ελευθερία του ανθρώπου μαζί με την εργασία που του εξασφαλίζει τα προς το ζειν, είναι οι απαραίτητοι όροι για την εκκίνησή του. Η Τυραννία απεχθάνεται την ελευθερία, ενώ η ανεργία ή η στυγνή εργατική εκμετάλλευση οδηγούν στην πενία. Οι δυο παραπάνω συνθήκες εμποδίζουν τον άνθρωπο να ασχοληθεί απερίσπαστα με τον Μυητικό δρόμο και συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να πραγματωθεί το Τεκτονικό Ιδεώδες που είναι η αναμόρφωση του κόσμου σε όλα του τα επίπεδα.
Σε κάθε βαθμό ο Τέκτων οφείλει να αναπτύσσει και μία διαφορετική αρετή, ενώ παροτρύνεται να διακόψει την ανελικτική του πορεία στους Τεκτονικούς βαθμούς, εάν δεν τον ικανοποιεί η μέχρι στιγμής πρόοδός του και νοιώθει ατελής.
Εάν θεωρήσουμε πως η Τεκτονική διδαχή γίνεται μέσω των συμβόλων, τότε, πάντοτε σύμφωνα με τον Πάικ, ο Τεκτονισμός αποκρύπτει και δεν αποκαλύπτει. Η αποκάλυψη της Αληθείας γίνεται μόνον σε αυτούς που έχουν φθάσει στο ανάλογο -με αυτήν- επίπεδο, ενώ οι ανάξιοι αυτής, κατευθύνονται σκόπιμα σε λανθασμένο δρόμο. Η άσκηση της Αρετής και των νοητικών ικανοτήτων οδηγούν σταδιακά στην αφύπνιση του υπερβατικού ανθρώπου κάτι που αποτελούσε και τον σκοπό των Αρχαίων Μυστηρίων...

### Αυτό το βιβλίο υπάρχει και με ελαφρές φθορές - γρατζουνιές στο εξώφυλλο ή στο οπισθόφυλλο ή κάποιες σελίδες είναι τσαλακωμένες οι οποίες όμως διαβάζονται κανονικά. Εάν δεν σάς ενοχλεί με αυτά τα ελαττώματα, πατήστε εδώ και θα γίνει ανακατεύθυνση στο ίδιο βιβλίο στην κατηγορία ''Ταλαιπωρημένα'' των εκδόσεων Τετρακτύς με έκπτωση περίπου 35% ###